Ne güzel bir dilek. Keşke dillendirildiği gibi olsa idi. Kimsenin zarar görmeyeceği olumlu ifade ama gerçekleşmesi sonucunda telafi edilemez sonuçlara yol açabiliyor.
Bir kelimesi tekillik ifade etse de sonuçta etkisi çoğul bir hal alıyor. Bu durum tehlikeyi gizlemenin güzel bir yöntemi olsa gerek.
Tehlikeler “bir” kelimesinin arkasına ne güzel saklanmış!
Bir fırt çeksene
Biraz daha yesen
Bir az bas
Bir kereden bir şey olmaz
Bir kerede ödeme
Bir yalandan zarar gelmez
Diye uzayıp gidiyor...
Ne de tehlikeli “bir” mişin sen.
Boş vermiş bireylerin dudaklarından çıkan bu sihirli kelime hastalık misali topluma yayılıyor ve bu sarmal bir şekilde bizlere sirayet ediyor.
Bu kelime sonrasında, kişide de bilmişlik umursamazlık hasıl oluyor.
Hele ki en ufak bilgilendirmeye kalkış, demiyorum ki eleştir!
O anda oklar sana çevriliyor baya bayağı azarlanıyorsun.
Bilgi vermek amacıyla başlayan diyalog Cibali’de bitiyor.
Kişinin ekonomik gücüne, yaşına, cinsiyetine, edebine göre cevaplar ardı sıra geliyor...
Parası ile değil mi?
Bana ne...
Sana ne...
Ne olmuş yani...
Olunca konuşursun...
Ne olacak ki!
Olmaz olmaz...
Pırlantan mı döküldü?
Sende yap...
Şeklinde, bir yığın içi boş kelime üzerine üzerine gelir.
Afallar pes edersin.
Allah’a havale edersin, olmadı dalarsın.
Sürtüşmeler, mahallenin sözüne hürmet edilen büyükler göçtükten sonra çözülemez oldu.
Hukuk, cebir yoksa seyrediyor. Cebir var ise de kıvamında değil, şimdi git sonra gel diyebiliyor.
Evde hırsızla karşılaşıyorsun yatak odası hariç mahsur görülmüyor.
Google amca navigasyonla yol gösteriyor. Ama toplumsal yaşam yoluna cevap vermiyor.
Bir zamanlar,
“İlkem; Küçüklerimi korumak, Büyüklerimi saymak, Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir” diye haykırdığımız günlerde, büyüklerin uyarılarını dikkate almak,
büyüklerin de küçükleri koruması yaşam felsefesiydi.
Dilimizden dökülen bilincimize nakşedilen bu kelimeler bizleri şekillendirirken, bu sözlerden güç alırdık.
Hal böyle olunca yanlış yapan uyarılır, gençlere özleri öğretilirdi.
Ne güzeldi;
Doğru olmak
Çalışkan olmak
Yükselmek
İleri gitmek
Teknolojik yaşamla birlikte, mahalle, şehir, ülke kavramları kaldırılıp, yerine dünyanın farklı noktalarındaki kişilerin davranışları örnek alınır olduktan sonra, sosyal medya platformları üzerinden, kimse kimseyi uyarmaz uyaramaz hale geldi. Üstüne üstlük bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın bakışı neticesinde uzun yaşamak için hatalara kötülüklere gözlerimizi kapar olduk.
Dünyadaki yaşam gayemiz uzun ise herkese uzun ömürler ola...
Mete Önder