Sevgi olmadan çocukların büyümesi neredeyse mümkün değildir. Çocuklarımıza pahalı oyuncaklar alamayabilir, onları hayallerini süsleyen tatillere götüremeyebilir, yaşamayı diledikleri eve sahip olamayabilir, bilgisayarlar ve onların konuşma dışında her şeyi yapabildikleri son model akıllı telefonlarına da sahip edemeyebiliriz. Bütün bunlar çocuklarımıza verebileceğimiz dünyanın en güzel ve en işlevsel hediyesi olan “sevgi” yi vermememize engel olmamalıdır. Çünkü sevgi çocuğu büyütür ve onu iyileştirir.
Sevgisiz, güvensiz, ilgisiz ve tutarsız bir ortam bir çocuğun sahip olabileceği en kötü durumdur. Çünkü böyle bir ortamda dünyanın bütün güzellikleri sizin de olsa bunların hiçbir anlamı yoktur. Böyle bir ortamda yetişen çocuk bütün zaman ve enerjisini büyümek ve gelişmek için ihtiyaç duyduğu bu temel hususları elde edebilmek için harcayacaktır. Bu durumlara sahip olmak için her şeyini feda etmeyi göze alan bir çocuğun psikolojisini ne en son model akıllı telefonu ne çok kapasiteli bilgisayar ne de saray gibi ev düzeltemez. Sadece ve sadece şartsız, düzenli, dengeli ve tutarlı bir şekilde verilen sevgi onların psikolojisini iyileştirebilir.
Çocuk gelişim sürecindeki değişiklere uyum sağlayabilmek için güvene ihtiyaç duyar. Güven ise tutarlı yürüyen ilişkilerle kazanılabilir. İnsanları yukarıda saydığımız akıllı telefonu, bilgisayar, saray gibi evler değil yine insan ve insan sevgisi iyileştirir. Eğer anne-babalar çocukları acıktığında onları besler, korktuklarında onları sakinleştirirlerse, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarını dengeli düzenli ve tutarlı bir şekilde karşılarlarsa çocuk yetişkin yaşamda, başarısızlıkta ümitsizliğe düşmeden, başarma durumunda da şımarmadan haddini bilerek davranmayı öğrenir.
Sonuç olarak, yetişkin yaşamda kendisine, ailesine ülkesine ve milletine hizmet edebilecek kişiler yetiştirmenin yolu çocuklarımızı korku, kaygı, şiddet ve zorla değil sevgi ile büyütmek ve geliştirmek ile mümkündür. Hiçbir şey bizim çocuğumuza göstereceğimiz sevgiye engel olamaz. Onlar çok iyi giyinmekten, istediği şeyi almaktan, istediği yere gitmekten mahrum kalabilir ama salt ana-baba sevgisinden mahrum kalamaz. Çünkü bu sevgiden mahrum kalarak büyüyen insanların yetişkin yaşamda nasıl davranacağından kimse emin olamaz. Bir insanın ne zaman ne yapacağını tahmin edemiyorsanız ona güvenemezsiniz. Fakat sevgi ile büyüyen çocuğun ne yapacağını tahmin edersiniz çünkü o sevgi ile büyümüş ve gelişmiştir yani sonuçta insan olmayı başarmıştır.