Kötü zamanlara kaldığımız şu dünyada, yazın son günlerinde rehabilite olmak için Norveç’e gittik. Şansımıza hafta sonuna başlarken bu güzel ülkeye ayak bastık. Ve bir başka şansımız da sadece haziran da yaz görmüşler, temmuz-ağustos yağmurla geçmiş, biz gittiğimizde yine yaz gelmişti. Biz ise Antalya yazından biraz ferahlamaya gitmiştik ama olsun yine de bize göre serindi...
İskandinav ırkının güzel insanları, hafta sonunda havayı da güzel bulunca güzel şehirlerinin sokaklarında, güzel doğalarının birer köşelerinde yerlerini aldılar. Pek tabii onların fotoğraflarını çekmedik. Yüzümdeki mutluluğun fotoğraflarıyla idare edip, anlatıvereyim biraz ‘mutluluğun resmini’ size...
Oslo, âri bir şehir, göçmenlere pek rastlamıyorsunuz. Gördüğümüze de , muhabbet için sorduğumuzda; ben Norveçliyim deyip geçiyor. Uçakta karşılaştığımız, Suriyeli ve Türkler, biz Oslo’dan daha kuzeyde yaşarız demişlerdi. Belki de Oslo’yu kendilerine ayırmışlar? Son zamanlarda ziyaret ettiğimiz Avrupa şehirlerinde, göçmen nüfus tablosu, yerli Avrupalılar için oldukça vahim durumdaydı. Oslo’da bu tabloyu görmedik. Herkes hafta sonunda eğlendi, alkol fiyatları çok pahalı ama restoranlarda, barlarda yerlerini aldılar, herkes çok şıktı, güzel güzel sohbet ettiler, eğlendiler, gecenin geç saatlerine doğru taksi kuyrukları oluştu, taksilerine binip gittiler, sokaklarda içen, uluorta rahatsızlık veren kimseler yoktu. Bu anlattığım resim bile, bir kutu zanax değerinde bizim ülkemizde yaşayanlar için.
Ertesi sabah insanlar güneşi görünce yine kafeleri doldurdular, parklarda çimlere uzandılar, güneşin tadını çıkardılar, herkes çok nazik, bir şey sorduğumuzda gülerek cevap veriyorlar, edebildikleri kadar yardım etmeye çalışıyorlar nazik bir şekilde. Evsiz, sokakta yatan kimseleri görmedik, zaten de yaşayamaz, bir aya kadar gece donar ölür. Doğaları çok güzel, hafta sonları pek çoğu fiyordlara gidiyor, trekking, kano yapıyor. Belli merkezler, outdoor etkinlikleriyle ünlü, şehirde kalmak istemeyenler, hafta sonunu oralarda geçiriyorlar.
Çok şanslıydık; Fiyordları ilk kez temmuz ayında ziyaret etmiştim, yağmur, soğuk vardı, bu kez eylül’de ziyaret ettik, hava pırıl pırıl güneşliydi ve o kadar da soğuk değildi.
Fiyordlara önce Bergen’e uçarak gitmeyi düşünüyorduk, sonra Norveç’in güzel doğa manzaralarını kaçırmamak için, tren ve iki katlı otobüsün en ön sırasından yer rezerve ederek doyamadığımız bir yolculuk yaptık Fiyordlara.
En eski Viking köyüne deniz yoluyla ulaştık. İşte o zaman Vikingleri anlayabildik, o ünlü gemileriyle, Avrupa’ya saldırıp, o güvenli limanlarına sığındıklarını, kimselerin onların limanlarına saldıramayacağını. Doğa çok soğuk bir iklim vermiş ama bunun yanında çok korunaklı topraklar bahşetmiş buraların yerli halklarına.
Sonra biraz daha anlatırım, Nobel Barış Ödülünün tartışmalarından, Laplandlı, ortak köklerimiz olan Laponya’daki Samilerden bahsederim...
Semra Demirağ