Hekimler soğuk insanlar mıdır? Yoksa kibirliler midir? Yoksa içine kapanık insanlar mıdır? Yeniliğe kapalı mıdırlar? İnsanlara karşı duyarsız mıdırlar? Bu soruların hepsine evet ya da hayır demek çok zor. Aramızda her türden insan mevcut. Ama korkmayın. Çoğu arkadaşım iyidir. Kendilerine toplum tarafından biçilen rolü en iyi şekilde yerine getirmeye çalıştıkları için başarılı! insanlardır.
Ancak son yıllarda özellikle genç hekimlerde gördüğüm bir durum var. Yeni insanlarla tanışmamaya özen gösterme gibi bir eğilimleri mevcut kimi meslektaşlarımızda. Veya çok samimi olmama, soğuk veya resmi davranma diye de tanımlayabiliriz. Hatta bir genç arkadaşım “Ben insan diyeti yapıyorum” demişti. Ne demek insan diyeti?
Biraz irdelediğimde bunun yeni insanlarla tanışmamaya özen göstermek olduğunu anladım. Sebebini sorduğumda ise her yeni insanın yeni bir iş yükü meydana getirmesi idi. Bu durumu önce garip buldum. Ancak kendi hayatıma baktığımda ben de hayatımın belli dönemlerinde aynı şekilde davranmıştım isteyerek veya istemeyerek. Devlet hastanesinde çalıştığım yıllarda telefonum evdeyken hep uçak modunda olurdu. Çünkü bırakın nöbet çıkışı olduğunuz bir anı, tatil günlerinde bile abartısız telefonumun çalmadığı bir kahvaltı sofrası olmazdı. Ben de çözümü işten eve gelince eğer idari bir sorumluluğum yok ise uçak moduna alarak bulmuştum. Rehberinde kayıtlı olmayan numarayı açmamak veya dönmemek diğer çözüm yöntemlerdir.
Dışardan bakıldığında oldukça kaba, belki sorumsuzluk veya ahlak dışılık gibi gelen bu davranışların bizim dışımızda diğer meslek gruplarında da olduğunu fark ettim bir süre sonra. Mesela bulaşık makineniz bozulduğunda bir servis elemanına ulaşmaya çalıştığınız, kargo bırakmak için arayan kargocuyu aradığınızda, bankacınızı aradığınızda veya yoğun bir devlet dairesinde çalışan bir arkadaşınızı! aradığınızda aynı davranışa maruz kalırsınız. Peki, bunun sebebi nedir? Nedir insanları buna iten?
Eniştem esnaf. Yanında oturduğumda onunda telefonu durmuyor, sürekli çalıyor. Ama onun için çalan her telefon bir iş fırsatı, bir ticaretin ilk görüşmesi olurken bizde durum farklı. Hekimin çalan telefonu gerçekten iş yerinde olmasa da bütün gününü alan bir iş yüküne dönüşebiliyor. Bu nedenle yeni insanlarla tanışmak istemiyor bir kısmı. Bunu bir çeşit alan koruma davranışı gibi düşünebiliriz. İşten uzaklaşmanız gereken bir zaman diliminde işle ilgili bir şey konuşmamak, bir şey duymamak istediğiniz zaman dilimlerinde, o anı korumaya çalışmak olarak değerlendirebiliriz.
Çoğumuz bir hekim arkadaşımızı aramadan önce mesaj atarız, aranmak için müsait mi diye.
İşte hekimler de gerçekten yoğun olan iş tempolarının arasında bulabildikleri dinlenme fırsatları bölünmesin diye böyle davranıyor. Bu tüm meslek gruplarında neredeyse mevcut ancak insana ve hayata hizmet eden bir disiplin olan hekimlikte aynı zamanda bir iç muhasebe nedeni oluyor.
Mustafa Boğan